Ik denk dat ik een open deur intrap als ik stel dat ieder van ons zich wel eens verveeld of het gevoel heeft in "de dagdagelijkse sleur" te zitten. wie eerlijk is zal moeten toegeven dat we niet alle dagen glamoureus voor de spiegel staan en met een brede glimlach aan de dag beginnen. Nochtans wordt wel van de ondernemer...
Ik loop al een tijdje mee in de ondernemerswereld en als ik er even over nadenk dan zie ik 2 types ondernemers.
Sinds kort ben ik weer aan het daten (en mijn partner weet ervan!)
"Sleep is the best meditation." – Dalai Lama
"Walter, ik heb je nog nooit slecht gezind gezien!"
Dat hoor ik al heel mijn leven. Natuurlijk klopt dat niet helemaal – de mensen die dit zeggen zien me vaker niet dan wel 😉. Maar ik begrijp wel waar het vandaan komt. Ik ben van nature positief ingesteld en maak me niet snel druk. En toch gooit ook het...
"Ga ondernemen Walter", kreeg ik ooit als welgemeend advies. "Dan verdien je geld, doe je lekker wat je wil en bouw je een mooie toekomst op".
Top idee!
30 jaar later ben ik het nog steeds. Met een kort en leerrijk intermezzo als werknemer weliswaar..
Je mag gerust zeggen dat ik beide kanten van de medaille heb gezien....
Ok, ik geef het toe. Er zijn avonden dat ik toch eens lekker wegzak in de zetel en wat "mindless" TV zit te kijken. Goed gemonteerde programma's die vaak nergens over gaan maar die toch je aandacht vasthouden. En nadien denk je bij jezelf : waarom heb ik hier weer naar gekeken?
"Meten is weten!" Die uitspraak hoorde ik lang geleden voor het eerst in de les elektronica. Later ging het over het meten van verkoopresultaten, en daarna over efficiëntie en rendement.
Ook doelen kun je meten. Zo weet je waar je staat en waar je naartoe wilt. Tussendoor kun je checken hoever je al bent.
Laatst had ik een interessant gesprek met een ondernemer over succes – of beter gezegd, het gebrek eraan. Het viel me op hoe zwaar hij tilde aan het feit dat hij al een tijdje geen succes meer ervaarde. Want ja, je succes bepaalt toch in zekere mate de manier waarop "de maatschappij" naar je kijkt? Hij was er van overtuigd...
We schrijven 1990 " a whopping" 35 jaar geleden. Ik besef ten volle dat heel wat lezers van dit blogartikel op dat moment nog in de pampers zaten of zelfs niet eens geboren. En het geeft via slinkse weg enigszins mijn leeftijd weg. Maar het is relevant en wel hierom:
